کم ابی بدن در دوران بارداری رخدادی زیاد شایع اما خطرناک محسوب می شود. تمام کنش ها و پیامد های بدن شما و جنین درصورت هستی آب کافی در بدنتان به درستی انجام خواهد شد. از همه مهمتر این که جنین در تو مایع امنیوتیک پیمان دارد که منشا آن پلاسمای خون مادر است. به همین سبب اغلب مادران می پرسند که در بارداری چقدر آب بخوریم؟ اگر می خواهید بدانید که دقیقا باید در دوران بارداری چقدر آب بخوریم، این متن را مطالعه کنید.
بدن برای انجام همه فرآیندهایی که در آن رخ می دهد، به آب دربایستن دارد و دوران بارداری از این امر مستثنی نیست. به انگیزه ها متنوع تن در بارداری به آب اکثریت نیاز دارد.
در دوران بارداری حجم خون تن مادر یک و نصف برابر بی گمان معمول می شود
گاهی اوقات حجم خون بعضی از مادران دو مساوی می شود. به طور معمول در بدن 2600 میلی لیتر خون هستی دارد. در تن والده باردار سالم این مقدار به 5000-3850 میلی لیتر می رسد. اگر در دوران باردرای آب و مایعات به اندازه کافی به تن ما نرسد مبتلا افت اختناق خون می شویم.
جفت و مایع آمنیوتیک به آب فراوان دربایستن دارد
اگر آب کافی به بدن والده آبستن نرسد در رشد جفت و مایع آمنیوتیک نابسامانی برپایی می شود که همین فرمایش در ماه های بعد منجر به بروز سخت و مرض های گوناگونی می شود.
کم آبی تن مادر باردار مانع دفع مواد زائد تولید شده در بدن می شود، در نتیجه موجب نارسایی در رشد می شود.
زمانی که در رحم جفت و پوست اضافی در حال برپایی و جنین نیز در حال رشد است بدن پروتئین و مواد معدنی فراوانی مصرف می کند. مواد زائدی که در نتیجه مصرف پروتئین و مواد معدنی تولید می شوند باید از راه ادرار دفع شوند. با ناچیز آبی، تن پیشاب کمتری دفع می کند و مواد زائد اقلیت از تن بیرون می شود.
بسیاری از ویتامین ها، ویتامین های محلول در آب هستند
انواع ویتامین B و C از آنگونه ویتامین های مهم دوران بارداری هستند، و در دسته ویتامین های محلول در آب قرار می گیرند. در صورت عدم وجود آب کافی در رژیم غذایی، تن شما توانا به جذب مقدار کافی این ویتامین ها نیست. که همین فرمایش منجر به بروز دشواری ها متعددی برای جنین می شود.
اگر به اندازه کافی آب ننوشیم برای تولید شیر در بدن مایعات به اندازه کافی وجود ندارد
در شرایطی که نوزاد یا مولود نوپای شما از شیر والده تغذیه می کند یا زمانی که باردار هستید و هدف دارید نوزاد را با شیر خود تغذیه کنید پروا به این نکته اهمیت زیادی پیدا می کند.
اگر می خواهید بدانید در بارداری چقدر آب بخوریم به شما خواهیم گفت به طور معمول باید یومیه دو لیتر آب بنوشیم. روزانه به طور معمول حداقل باید هشت لیوان آب بنوشید که مصرف آن به صورت جرعه جرعه درست است. می توانید این مقدار آب را از طریق آب، شیر، آب میوه های طبیعی، سوپ و هر ماده غذایی حاوی مایعات تامین کنید.
اما بر خلاف پیشنهاد های استانداردی که وجود دارد، این هشت لیوان آب را نمی توان از طریق آب موجود در مواد غذایی جامد مانند میوه یا نوشیدنی های کافئین دار همانند چایی، قهوه یا نوشابه به دست آورد. اگر در منطقه گرمسیر حیات می کنید میزان آب باره نیاز شما یک تا دو لیوان افزایش می یابد.
برای مطالعه بیشتر دز این زمینه به لینک رو به رو مراجعه کنید : https://www.whattoexpect.com/pregnancy/drink-enough-water/
بعد از این که نوزاد متولد شد، برای سپریدن رابطه جنسی باید صبر کنید الی خونریزی (لوشیا) تمام شود. این خونریزی معمولا الی سه هفته درازا خواهد کشید و دلیل آن جراحاتی است که به خاطر بیرون آمدن زوج در رحم ایجاد شده است.
طبق تجربه مشاوره جنسی ن تقریبا چند هفته طول می کشد تا این جراحات شفا پیدا کند و اگر قبل از شفا یافتن این جراحات رابطه جنسی سپریدن شود، گمان کردن ابتلا به عفونت هستی خواهد داشت.
توصیه می شود بین ۳ تا۶ هفته بعد از وضع حمل به بدن فرصت بدهید لغایت جراحات برآمده از زایمان درمان پیدا کند و بعد از این مدت برای رابطه جنسی اقدام کنید. البته برای اتمام رابطه جنسی، همانگونه که آمادگی جسمی بانو مهم است، آمادگی روحی و روانی نیز اهمیت دارد. بی گمان برای سپریدن رابطه جنسی پس از زایمان، خانم به سررسید احتیاج دارد تا از عقیده روانی نیز برای این شغل حاضر شود.
بعد از وضع حمل طبیعی واژن بانو کشیده می شود و بعد از مدتی آغاز به جمع شدن می کند و علاوه بر ظاهر واژن با توجه به جراحاتی که در این منطقه هستی دارد، رهنمود می شود مدتی صبر کنید تا واژن به حالتی طبیعی برگردد و جراحات بهبود پیدا کنند و سپس برای اتمام رابطه جنسی، اقدام کنید.
همان مدت موعد ۳ لغایت ۶ هفته ای لازم است تا دوباره بتوانید رابطه جنسی داشته باشید؛این موعد برای شفا پیدا کردن جراحات ناشی از زایمان لازم است. رهنمود می شود قبل از این که رابطه جنسی را شروع کنید، با طبیب خود م نمایید.
بعضی از بانو ها به علت تغییرات فیزیکی بعد از زایمان تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارد. باید به این نکته توجه داشته باشید که این دگرگونی ها کاملا طبیعی است؛ خانم باید این تغییرات را بپذیرد و تن خویش را همان طور که هست دوست داشته باشد و برای سلامت خود پس از وضع حمل ورزش را شروع کند تا دوباره بدن به حالت پیشین خود بازگردد.
نقش آقایان در این سوژه نیز زیاد مهم است! آقایان باید بدانند این تغییر طبیعی است و از گفتن هر گونه کلماتی که شدنی است بار معنایی منفی برای بانو داشته باشد، خودداری کنند.
اگر خانم به هر دلیل برای اتمام رابطه جنسی پس از وضع حمل هنوز آمادگی ندارد، بهتر است این مساله را با همسر خویش در میان بگذارد و زمانی که از عقیده روحی و جسمی آمادگی لازم را پیدا کرد، برای سپریدن رابطه جنسی اقدام کنند.
مصرف استامینوفن در بارداری بیش از ۷ روز، شایستن ابتلای جنین به ADHD، اوتیسم و ناباروری را افزایش می‌دهد. بهتر است قبل از مصرف هر نوع دارو در دوران بارداری با طبیب معالجتان و یا کارشناس مامایی ن زایمان سمیه شیرانی رایزنی کنید.
احساس درد و ناراحتی در دوران بارداری شما را رها نمی‌کند. به راستی به دلیل دگرگونی ها هورمونی و جسمی، درد‌های جدیدی را تجربه می‌کنید. پزشک به شما رهنمود میکند که بدون تجویز، از هیچ دارویی بهره‌گیری نکنید. اما آیا به کارگیری یک داروی مسکن ساده مشابه استامینوفن در بارداری هم نیاز به تجویز پزشک دارد؟
پاسخ ساده است: بله. قبل از مصرف هرگونه دارویی در دوران بارداری، حتی یک استامینوفن ساده، بایستی نظر طبیب را جویا شوید. مصرف داروهای بدون نسخه در حالت عادی بی زیان به عقیده می‌رسد، ولی هنگامی که باردار هستید، شرایط تغییر میکند.
استامینوفن گرد از رایج‌ترین داروهایی است که ن آبستن برای تسکین درد و تب متعلق به استفاده می‌کنند. استامینوفن که با اسم بازرگانی Tylenol نیز در داروخانه‌ها یافت میشود، لغایت پیش از این به عنوان دارویی بی خطر در دوران بارداری محسوب می‌شد. اما شواهد جدید حاکی متعلق به است که کاربرد طولانی مدت از آن میتواند تاثیرات نامطلوبی بر روی جنین داشته باشد.
جدیدترین پژوهشی که در این مقوله اتمام شده، نشانه می‌دهد که مصرف طولانی مدت استامینوفن در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به نارسایی طیف اوتیسم (ASD) و نارسایی کمبود توجه-بیش فعالی (ADHD) پیوسته است.
این پژوهش به سرپرستی دکتر ایلان ماتوک (Ilan Matok) بر روی بیش از ۱۰۰۰۰۰ زن باردار در یک دوره ۳ الی ۱۱ ساله انجام شده و نتایج آن در ژورنال American Journal of Epidemiology منتشر شده است.
پژوهشگران می‌گویند به شواهدی دست یافته اند که مصرف استامینوفن به مدت ۲۸ روز یا بیشتر در دوران بارداری مایه افزایش ۳۰ درصدی شایستن ابتلای کودک به ADHD و افزایش ۲۰ درصدی گمان کردن ابتلا به اوتیسم (ASD) میشود.
عدد گزارش شده، در سنجش با گروه گواه (ن بارداری که استامینوفن مصرف نکرده اند) به دست آمده است.
پژوهش‌های جدید نشان دیتا است که مصرف استامینوفن در بارداری مایه بروز مشکلاتی میشود:
۱) ADHD، اوتیسم، بیش فعالی و دشواری ها رفتاری
در پژوهشی که در ژورنال Pediatrics منتشر شده است، از کم و بیش به ۱۰۰۰۰۰ مادر در مورد مصرف استامینوفن در دوران بارداری پرسش شده است. کم و بیش نیمی از کمپانی کنندگان در این پژوهش، از این دارو بهره‌گیری کرده بودند. محققان به نتیجه رسیدند که مادرانی که بیش از ۷ روز استامینوفن مصرف کرده اند، شکیبیدن ابتلای کودکشان به ADHD افزایش چشمگیری داشته است.
مصرف دارو برای مدت سررسید ۲۹ روز یا بیشتر، خطر ابتلا کودک به ADHD را دو مساوی کرده است، فارغ از اینکه دلیل مصرف دارو تب، عفونت یا درد بوده است.
این نتایج مطابق با مطالعه‌ای است که در سال ۲۰۱۶ انجام شد و پرتو عدل مصرف استامینوفن در بارداری با دشواری ها رفتاری کودک مرتبط است. تیم تحقیقاتی از دانشگاه بریستول و دانشگاه کاردیف انگستان دریافتند، مادرانی که تا قبل از هفته ۱۸ بارداری استامینوفن مصرف کرده اند، فرزندانشان به احتمال بسیار دارای دشواری ها رفتاری و علائم بیش فعالی شده اند.
مادرانی که پس از هفته ۳۲ استامینوفن مصرف کرده اند، در کودکانشان علاوه بر دشواری ها رفتاری و بیش فعالی، مشکلات شدید عاطفی و هیجانی نیز دیده می‌شد. در تحقیقاتی که بر روی حیوانات اتمام شد، اثر عدل که مصرف استامینوفن در اواخر بارداری مایه نابسامانی در رشد مغزی کودکان میشود.
در پژوهشی سایر مصرف استامینوفن در نیاکان مورد بررسی پیمان گرفت و ارتباطی وسط مصرف دارو و دشواری ها رفتاری در کودکان نگریستن نشد.
خوب است بدانید که تنها مصرف استامینوفن در بارداری مایه دشواری ها رفتاری و ADHD در کودک نمی‌شود. مصرف الکل و قرار اخذ در معرض دود تنباکو نیز همین تاثیر را بر روی جنین دارد. در ضمن وارد آمدن هرگونه ضربه به راز جنین یا در حین وضع حمل و کمبود اکسیژن بعد از تولد نیز میتواند منجر به ADHD بعدها شود.
۲) آسم و مشکلات تنفسی
پژوهشی که بر روی ۵۳۰۰۰ کودک نروژی اتمام شده؛ اثر می‌دهد که ارتباطی میان مصرف استامینوفن در بارداری و ابتلای کودکان به آسم وجود دارد. در این مطالعه، مادران برای تفریق علایم سرماخوردگی، آنفولانزا، تب و درد از این دارو استفاده کرده بودند که منجر به بروز آسم در کودکان در سن ۳ الی ۷ سالگی شده بود.
از سوی دیگر پژوهش‌ها پرتو داده است که بین بیماری و درد بهبود نیافته در دوران بارداری و ابتلا به آسم در کودکان نیز ارتباطی وجود دارد.
۳) مشکلات باروری در نسل‌های بعدی
پژوهشی دیگر تاثیر مصرف استامینوفن در بارداری و بروز دشواری ها باروری در اولاد مذکر در یک نوع از موش‌ها را باره بررسی قرار داد.
نتایج این تحقیق که در دانشگاه ادینبورگ امریکا انجام شد، اثر عدل که مصرف سه دوز استامینوفن روزانه، به مدت بیش از ۷ روز، باعث کاهش چشمگیر سطح تستوسترون در نوزادان موش میشود.
پژوهش دیگری نیز تاثیرات استامینوفن بر باروری اولاد ماده را باره رسیدگی پیمان داد و به این نتیجه قبض که مصرف دارو در هفته‌های سرانجام سه ماهه اول، تاثیر مستقیمی بر باروری اولاد ماده می‌گذارد.
داده‌های به دست آمده از این پژوهش‌ها پرتو می‌دهد که استامینوفن ممکن است رشد طبیعی ارگان‌های فرآوری همانند نوزادان ماده را مختل کند و باعث ایجاد علائمی همانند به سندرم پریشانی تخمدان زودرس در آنها میشود.
به ذکر دیگر، وقتی موش‌ها استامینوفن دریافت می‌کنند، فرزندان آنها تخمکهای کمتری فرآوری می‌کنند.
علاوه بر این، نتایج یگانه از پژوهش‌ها نشانه عدل که این دشوار به دودمان بعدی نیز منتقل میشود، حتی اگر آنها در بارداری استامینوفن مصرف نکنند.
نویسنده این مقاله، دیوید مباورگ کریستنسن (David Møbjerg Kristensen)، آموزگار دانشگاه کپنهاگ دانمارک، می‌گوید: "اگرچه مصرف استامینوفن شدنی است موجب پریشانی جدی در باروری نشود، اما هنوز هم نگران کننده است، زیرا کارکرد اندام فرآوری مانند در نوزاد مونث را مختل میکند و بر توانایی باروری او تأثیر می‌گذارد."
۴) تأخیر در رشد شناختی و زبانی
پژوهش دیگری که به تازگی توسط دکتر Shanna Swan در دانشکده پزشکی Icahn نیویورک، اتمام شده، ارتباطی میان مصرف استامینوفن در بارداری و دیرکرد در رشد زبانی کودک را پرتو می‌دهد.
در این تحقیق سطح استامینوفن موجود در ادرار کلیه شرکت کنندگان باره بررسی پیمان گرفت. نتایج نشانه داد که ۵۹ درصد از ۷۵۴ زن باره مطالعه در دوران اولیه بارداری استامینوفن مصرف کرده اند.
تأخیر زبان در کودکان - به معنی استفاده کمتر از ۵۰ واژه در سن ۳۰ ماهگی - توسط پرستاران متخصص و پر کردن پرسشنامه ارزیابی شد. پژوهشگران استفاده کمتر از این تعداد کلمه در این سن را "نشانه‌ای اولیه از اختلال در رشد شناختی" قلمداد می‌کنند.
در مجموع، ۱۰ درصد از کودکان مبتلا دیرکرد در رشد زبانی شده بودند که این تعداد در پسران اغلب از دختران بود.
با این وجود، اگر مادران در اوایل بارداری بیش از شش قرص استامینوفن مصرف کنند، گمان کردن تاخیر زبانی در دخترانشان، تقریباً شش مساوی افزایش می‌یابد.
پروفسور سوان اظهار داشت: "با توجه به یافته‌های این پژوهش، نسوان در دوران بارداری بایستی میزان مصرف استامینوفن را اندک کنند."
وی می‌افزاید: "رشد زبانی کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا پریشانی در آن نشانگر بروز دیگر دشواری ها عصبی در آینده است."
آکنه صورت دربرخی بانوان آبستن به شدت تشدید میشود و برای کنترل و شفا آن مشاوره با کارآزموده و خودداری از مصرف خودسرانه هرگونه دارو و پماد موضعی توصیه میشود.
درمان آکنه در دوران بارداری به دلیل محدودیت والده حامله درمصرف دارو و پماد‌های موضعی میتواند به چالشی جدی تبدیل شود و به همین دلیل پیشگیری از به هستی آمدن آن بهترین تدبیر است.
یکی از مشکل‌های شایع برای مادران آبستن به وجود آمدن آکنه صورت است. آکنه صورت در دوران بارداری تفاوت خاصی با آکنه در سایر زمان‌ها ندارد و علت اصلی به هستی آمدن آن، تولید بیش از اندازه سبوم داخل سلول‌های پوستی و خارج شدن آن به شکل آکنه از کناره فولیکول‌های موی روی چهره است. این مقاله به نوشته کارشناس مامایی سمیه شیرانی برای ن حامله می باشد.
بروز آکنه چهره در دوران بارداری به انگیزه ها مختلفی روی می‌دهد که از آن میان میتوان نوسان‌های هورمونی، مصرف بیش از اندازه مواد خوراکی پرچرب و شیرین، استرس مادر، مصرف بعضی داروها، کم توجهی به نظافت شخصی، سابقه آکنه صورت و مواردی از این قبیل را اسم برد.
بنا برمطالعه‌های انجام شده بروز آکنه چهره در سه ماهه اول بارداری بیش از سایر موعد هاست، زیرا دگرگونی‌های هورمونی در ماه‌های اول بارداری به میزان فراوان بالاست.
اگر مادر حامله در سه ماهه نخست بارداری مبتلا آکنه صورت نشود، به شکیبیدن فراوان در پیوستگی بارداری پوست او دچار دگرگونی نخواهد شد.
تمامی آکنه‌ها در دوران بارداری نیاز به بهبود پزشکی ندارند و به طور طبیعی با پیوستگی بارداری و بازگشت هورمون‌ها به سطح طبیعی آکنه صورت فروکش میکند، ولی در برخی کسان آکنه چهره بسیار شدید میشود که در این چهره زیر نظر متخصص راهکارهای درمانی ایمن باید مورد بهره‌گیری پیمان گیرد.
برای پیشگیری از بروز آکنه دراین دوران، مشاوره با کارآزموده و به کارگیری داروهای ایمن در دوران بارداری توصیه میشود، شست و شوی صورت با آب و شوینده‌های ملایم پوستی به میزان دو بار در روز میتواند از برپایی آکنه جلوگیری کند.
استفاده از بعضی محصول‌های پوستی، چون اسکراب‌ها و ماسک‌های چهره به علت تحریک پوست میتواند سبب تشدید آکنه صورت شود.
اگر آکنه چهره در گوشه ها-کناره ها خط رویش مو‌ها به هستی می‌آید، چربی کف سر و مو‌ها میتواند عامل آن باشد به همین دلیل شست و شوی روزانه مو‌ها میتواند در بازدارندگی از بروز آن اثربخش باشد.
در دوران بارداری استفاده از محصول‌های آرایشی را تفریق دهید، زیرا دارای گونه ها مواد شیمیایی و نگهدارنده، چون سرب هستند که میتواند بر جنین اثرمنفی گذارد. برای به کارگیری هرمحصول آرایشی بهداشتی از پزشکان راهبری بگیرید و هرگز خودسرانه هیچ نوع دارو حتی پماد موضعی مصرف نکنید، زیرا پماد‌های موضعی نیز به میزانی جذب پوست و بدن میشوند.
برای بازداری از بروز آکنه صورت از تماس دست‌ها با پوست صورت پرهیز کنید و حتماً دست‌های خود را پیش از تماس با پوست صورت غسل دهید.
از جمله خطرناک‌ترین داروهای مخصوص شفا آکنه صورت که سبب ایجاد نقص‌های مادرزادی در زمان زایش میشوند میتوان داروی ایزوترتینوئین خوراکی یا رتینوئید‌های موضعی را اسم برد.
داروهای رتینوئید موضعی با هستی آکنه به میزان کم جذب تن میشوند، ولی گذرگاه خویش را داخل جریان خویش پیدا می‌کنند و این میتواند سبب آسیب به جنین یا حتی نوزاد در موعد شیردهی شود.
بیشتر بخوانید:گیاهی معطر که با چاقی مبارزه میکند/ ادویه‌ای بی‌نظیر که آکنه را از بین می‌برد/ ریزش مو در آقایان از چه سنی نخست میشود؟
داروهای ممنوعه برای زیبایی پوست در بارداری
داروهای موضعی در بر گیرنده اسید سالیسیلیک هم که دربسیاری از محصول‌های آرایشی بهداشتی بدون نیاز به نسخه طبیب وجود دارند می‌توانند سبب گزند به جنین شوند.
از جمله داروهای کمابیش مختصر خطر که بازهم باید مصرف آنها تنها با فرمان پزشک انجام شود میتوان اریترومایسین و آزلائیک اسید، محصول‌های حاوی بنزویل پراکسید یا اسید گلیکولیک را اسم برد.
تعویض مرتب بالش و ملحفه هم میتواند مانع از تشدید آکنه صورت شود. نوشیدن میزان کافی آب در طول روز، مصرف مواد خوراکی تندرست حاوی انواع میوه و سبزیجات تازه، مواد لبنی، حبوبات، غلات، چای سبز و سایر مواد خوراکی سودمند برای سلامت بدن میتواند سبب کاهش رشد باکتری‌های چهره و برپایی آکنه چهره شود.
نشانه های بارداری گاهی می تواند فراتر از تهوع صبحگاهی و یا احساس خستگی باشد. خارش واژن، یگانه از عوارض دوران بارداری است. یکی از انگیزه های اصلی عفونت قارچی خارش واژینال می باشد، خارش واژن بر اثر عوامل مختلفی صورت می گیرد. شیوه های گوناگونی برای شفا خارش واژن ارائه شده است در وسط این انحاء استفاده از لیزر مونالیزا علاوه بر ایمن بودن ، عوارض جانبی ندارد و در کمترین سررسید دشوار خارج واژن را حل می نماید . در این مقاله به توصیه متخصص ن خانم سمیه شیرانی محتوا نویس سایت مرکز سلامت ن سلام علل و درمان خارش واژن را برای شما بازگو می کنیم.
نی که طی دوران بارداری ورزش انجام می‌دهند سالمتر هستند. ورزش فواید زیادی خصوصا برای افراد باردار دارد. برخی از زایای ورزش برای نسوان حامله عبارت است از:
نی که به اتمام تمرینات یا ورزش خو دارند، در دوران حاملگی نیز می توانند همچنان به اتمام تمرینات ورزشی اقدام کنند. انتها تمام کار و جنبش ها باید تحت عقیده طبیب باشد. و او گونه ورزش یا کار و جنبش را تایید کرده باشد.
مربیان ورزش بانوان و مشاور ن معتقدند که اثناء بارداری مفاصل نسوان سست میشود. و حفظ ترازمندی نیز دشوار تر می شود. برای بازداری از این وضعت، مادران حامله حتما باید تحرک داشته باشند. اتمام ورزش منظم هر چند سبک، می تواند به حفظ سلامتی مفاصل و به ممانعت از وارد شدن گزند به تن کمک کند.
ایمنی والده و جنین بسیار مهم است، فلذا پیش از تدارک دیدن هر برنامه تناسب اندام جدید، همیشه باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و طبیب مراقب خود صحبت کنید. اگر قبل از بارداری ورزش اتمام نداده اید، ومی ندارد که به محض حامله شدن یک ورزش و تمرین دشوار را سپریدن دهید. می توانید از یک پیاده روی ساده شروع کنید. و به مرور تمرینات دیگری نیز به پیاده روی اضافه کنید.
در درازا سه ماهه سوم بارداری معمولا باید از سپریدن فعالیت های زیر دوری کنید:
برخی از تمریناتی که نسوان می توانند در سه ماهه سوم بارداری خود اتمام دهند عبارتند از:
پیاده روی
پیاده روی گرد از بهترین فرم های ورزش برای نسوان باردار است. اگر مشکل قلبی و عروقی ندارید می توانید سرعت پیاده روی خویش را کمی اغلب کنید. هدف دویدن شدید نیست. تنها کافی است که کمی اغلب از پیاده روی سعی کنید.
با این حال اگر پیش از بارداری پیاده روی های سنگین یا دویدن نفس راهبند نداشته اید هیچ ومی به آغاز پیاده روی سنگین در دوران بارداری نیست. اما اگر تا هفته ۲۷ بارداری پیاده روی نسبتا سنگین داشته اید، لغایت زمانی که مشکلی برای شما قبل نیامده میتوانید آن را ادامه دهید.
شنا و ایروبیک آبی
اگر به استخر دسترسی داشته باشید، به انجام ورزش های آبی رو بیاورید. شنا کردن یک ورزش کامل بدن است. وانگهی می تواند برای نی که طی بارداری درد تجربه می کنند سودمند باشد.
به یاد داشته باشید که حتی در آب سرد نیز تن عرق می کند. و آب از دست می‌دهد. بنابراین اگر برای یک مدت طولانی شنا میکند حتما آب زیادی نیز بنوشید.
یوگا، پیلاتس و تمرینات مشابه دیگر
یوگا جزء تمریناتی است که انرژی زیادی از مادر باردار نمی‌گیرد. و فواید زیادی نیز برای آن ها دارد. اتمام تمرینات ذیل برای سه ماهه سوم بارداری پیشنهاد شده است:
انجام این تمرینات تمام گروه های عضلانی اصلی را هدف پیمان می‌دهد. این تمرینات به شما کمک میکند که تا بی گمان زیادی قوی باشید و روحیه مناسبی نیز برای ادامه بارداری داشته باشید.
از آنجایی که با رشد و نمو جنین انرژی مادر تحلیل میرود. سپریدن تمریناتی مثل پیلاتس برای حفظ انرژی بدن زن حامله کارساز خواهد بود. پیلاتس راه بی اندازه ای برای نسوان برای ایجاد استحکام در دوران بارداری است. همچنین تحقیقات نشانه دیتا است که یوگا میتواند اضطراب و افسردگی دوره حاملگی را کاهش دهد.
تمرینات تیونینگ
داشتن وزن بالا در سه ماهه سوم بارداری هم برای جنین و هم برای مادر خطرناک است. اگر در این شرایط تحرکی هم از سوی مادر بارداری چهره نگیرد خطرات حتی بیشتر نیز خواهد برخی از تمرینات که می توانند مایه تفریق وزن شوند و سلامت مادر را افزایش دهند عبارتند از:
از اتمام تمریناتی که ناچار باشید برای مدت طولانی به پشت بخوابید دوری کنید. به پشت خوابیدن باعث برپایی خفگی به قلب شما و وانگهی مایه خپگی به خونرسانی جنین می شود. در برابر به پهلو بخوابید و تمریناتی اتمام دهی که روی عضلات زیر کارایی بگذارد:
این امر کاملا طبیعی است و شما به عنوان یک مادر اولین بار دگرگونی ها مثانه را در ماه سوم بارداری خودتان مشاهده خواهید کرد. این تغییرات به صورت تکرر در ادرار نما می شوند و رفته رفته به بازبینی زمان با در بی اختیاری در مهار ادرار تشدید می شوند و الی چندین ماه پس از وضع حمل هم پیوستگی خواهند یافت.
یبوست
یبوست یا همان تکرر در پیشاب از نخستین اثر های تغییرات مثانه است، این تغییر به علت افزایش حجم کلیه ها و بزرگتر شدن آنها و در ضمن فرآوری هورمون های ویژه در این دوره می باشد.
عفونت مثانه و مجاری ادراری
در پی تکرر ادرار عفونت مثانه رخ می دهد که این مورد نیاز به بررسی های ویژه پزشکان دارد. بانوان آبستن با داشتن یک برنامه پسندیده می توانند از میزان این مشکلات بکاهند.
دفع ریزاندامگان بدون عفونت در مثانه
ن در دوره بارداری ممکن است مبتلا دفع ریزاندامگان در پیشاب بدون عفونت مجاری ادراری باشد که این احتمالاً اولین اثر پیلونفریت باشد. به خاطر همین خانم ها مداوما بایستی چکاپ شوند.
وجود خون در ادرار
در صورتی که عفونت های دستگاه ادراری به حد فوقانی برسند و مثانه دچار ویرانی گردد شدنی است اندکی خون هم در پیشاب دیده شود. و شما باید به طبیب متخصص مراجعه کنید.
همورئید
بواسیر هم یکی سایر از مشکلات بارداری است که ممکن است با افزایش تنگنا سر نوزاد و یبوست برای بانو حامله رخ بدهد. این دشوار با اصلاح رژیم غذای و چند هفته پس از زایش نوزاد کاملا رفع خواهد شد بعد نباید نگران آن بود.
بی اختیاری در پیشاب طی ماه های پسین بارداری و چند ماه پس از زایمان
ممکن است شما به علت یا دلایلی در ماه های پایان بارداری بشوید به نحوی که یک خندیدن کوچک هم باعث شود این وضع برایتان رخ دهد.
تغییر مثانه و افزایش حجم آن
در هنگام بارداری به دلیل تغییر در عضلات دیواره مثانه حجم مثانه شما دوبرابر حالت قبل خود خواهد بود
خیر به گفته کارشناس مامایی سمیه شیرانی تغییرات مثانه پس از بارداری حذف می شوند و بهبود می یابند اما برخی از آن ها چندین ماه پس از بارداری ممکن است ادامه داشته باشد مثلا بی اختیاری در ادرار.
بانوان در مرحله بارداری به سبب افزایش فشارهای شکمی برآمده از بزرگ شدن نوزاد وکیسه رحمی دچار بی اختیاری در پیشاب میشوند. این افزایش تنگنا رحمی خود سبب خفگی به کف لگن و حس کمردرد در این دوران هم است. سن و وزن بانوان در این زمینه هم دارای اهمیت بسیاری است.آسیب به اعصاب کنترل کننده مثانه، جنبش مجرای خروج ادرار و مثانه در طول بارداری، اپیزیوتومی از دیگر دگرگونی ها مثانه است که می تواند سبب برپایی بی اختیاری به مدت طولانی تر و حتی پس از زایمان شود.
بی اختیاری رایج در نسوان آبستن از گونه بی اختیاری استرسی می باشد. در این نوع از بی اختیاری به خاطر اسپاسم های ایجاد شده در مثانه، متانه بیش فعال شده ودر نتیجه فرد مهار ادرار خویش را ازدست می دهد.
حالت دیگری از دگرگونی ها مثانه که سبب بی اختیاری در ادرار میشود منازعه ماهیچه اسفنکتر مثانه به سبب افزایش فشارهای شکمی است.
تغییر در الگوی اخذ مایعات
به جای مصرف نوشیدنی های کافئین دار که مثانه را تحریک می کنند دربایستن خود را ازطریق آب و میوه جات تندرست تامین کنید. تاجایی که می توانید کوشش کنید گوجه، نوشابه، شکلات و نوشیدنی های الکلی را از رژیم خویش حذف کنید. روزانه هشت لیوان آب بنوشید و مطمئن باشید نوشیدن کمتر آب از این مقدار می توانند سبب افزایش عفونت های ادراری در شما بشود.
انجام ورزش های همیشگی و تمرینات کگل
سعی کنید به پیاده روی بروید و یومیه چندین بار تمرینات کگل را تکرار کنید. تمرینات کگل منجر به تقویت استخوان لگن و مانع دگرگونی ها مثانه می شود. سعی کنید در هر وعده یکبار تمرینات کگل را سپریدن دهید و چنانچه آگاهانیدن کامل ندارید از فیزیوتراپ ها کمک بگیرید. این کار را با ده انقباض ده دقیقه ای در هر وعده آغاز کنید و رفته رفته به موعد آن بیفزاید.
روش های رفتاری
شما می توانید یک جدول تعبيه کنید وبا یاد داشت غذاهای که می خورید و سررسید های که در آن ها مبتلا بی اختیاری ادراری میشوید، مدل (اروپایی) ها و فاکتورهای کارساز در بی اختیارتان را به دست آورید. با این پیشه شما غذاهای را که سبب تحریک مثانه شما میشود را کشف می کنید و می توانید آن ها را از منوی غذای تان حذف کنید و به راحتی می توانید قبل بینی کنید کی باید به سرویس بهداشتی برویید. البته این روش در ممانعت از تغییرات مثانه هیچ تاثیری ندارد و فقط یک جنبه بهبود گرانه دارد.
تمرین دادن مثانه
در این طریق شما در هنگام عادی که دچار بی اختیاری نیستید، هنگامی که حس می کنید دستشویی دارید چند دقیقه یا چند لحظه آن را نگه دارید. با این شغل با تمرین دادن عضله اسفنکتر گیر از ایجاد دگرگونی ها مثانه و تقویت آن بشوید.
در روشی سایر از تمرین دادن مثانه زمانی که مبتلا تکرر ادرار هستید فواصل ادرار خود را می افزاید لغایت آنکه به حالت نرمال قبل از بارداری برسید. این شیوه هم سبب تقویت مثانه شما و ممانعت از تغییرات مثانه خواهد شد.
در یک مدل دیگر از همین طریق در هر حالتی که هستید کوشش می کنید دستشویی کردن را یک چهارم به دیرکرد بیندازید و هر هفته به این موعد بیفزایم الی مشکل حل شود.
وجود و تشخیص پولیپ دهانه رحم در دوران بارداری امری شایع و معمول است. با هستی اینکه در اغلب موارد آنها خوش خیم هستند اما معمولا باعث نگرانی مادر باردار می شوند. درمان پولیپ بسته به علائم آن متفاوت است. در بیشتر موارد طبیب راهکارهای محافظه کارانه را ترجیح می دهد. در این مقاله به طور چکیده به نکات مهم درباره آخرین طریق های درمانی، تحقیقات و نقطه نظرات در ارتباط با پولیپ دهانه رحم می پردازیم.
معمولا هستی پولیپ در دوران باردرای به ویژه در خانم هایی که پس از بیست سالگی باردار می شوند و بیش از یک وضع حمل را تجربه کرده اند، امری شایع و طبیعی است. اغلب اوقات پولیپ دهانه رحم علائمی ندارد و مادر آبستن از هستی آن بی تازه است. معمولا طبیب پولیپ را به طور اتفاقی و با معاینه واژینالی هنگام وضع حمل تشخیص می دهد البته اغلب اوقات همین اتفاق می افتد به این معنی که در چهره عدم هستی علائم، طبیب هنگام وضع حمل آن را تشخیص می دهد. معمولا در چهره تندرست پایدار گذاشتن پولیپ حین وضع حمل پزشک متخصص نسوان و زایمان آن را برمی دارد. گاهی اوقات وجود پولیپ با علائم گوناگونی به اتفاق است. ترشحات واژینالی، خونریزی پس از رابطه جنسی، عفونت های مکرر واژن و بوی بد ترشحات در چهره عفونی شدن آن از علائم شایع هستی پولیپ هستند.
در چهره تشخیص پولیپ در دوران بارداری برای اطمینان از خوش خیم بودن آن باید مورد آزمایش و رسیدگی پیمان گیرد. اغلب پولیپ ها کوچک بوده و کمتر از دو سانتی متر درازا دارند. به ندرت پولیپ ها مانند تومورهای سرطانی هستند ولی در چهره تشخیص طبیب باید کل پولیپ ها برداشته و باره تست پیمان گیرند لغایت از خوش خیم بودن آنها اطمینان حاصل شود. رنگ پولیپ ها معمولا قرمز آلبالویی، بنفش متمایل به قرمز، سفید متمایل به خاکستری است. اندازه و سایز آنها گوناگون بوده و مثل حباب هایی به ساقه های باریک متصل شده اند وانگهی ممکن است به چهره تکی یا چندتایی رشد کنند در عین حال هنوز دلیل دقیق ایجاد و برپایی پولیپ دهانه رحم مشخص نیست اما تحقیقات نشانه می دهد بین التهاب مزمن، افزایش دوره ای و غیر طبیعی ترشح هورمون استروژن و گرفتگی موضعی رگ های خونی دهانه رحم و تشکیل پولیپ ارتباطی هستی دارد.
بسته به نوع پولیپ بهبود آن متفاوت است. همانطور که در بالا اشاره شد طبیب برای درمان پولیپ متورم و کوچکی که علائم پولیپ عفونی ندارد، درمان محافظه حقوق(پول دریافتی) را ترجیح می دهد. اما اگر علائمی از قبیل خونریزی متناوب واژینالی، ترشحات واژینالی، تغییر در نما آن همراه با زخم و التهاب دهانه رحم وجود داشته باشد برداشتن پولیپ همراه با مصرف آنتی بیونیک پیشنهاد می شود.
گاهی اوقات بزرگی و ارتفاع پولیپ به اندازه ایی است که مایه دانستن ناراحتی و درد مادر بارار می شود. شدنی است پولیپ متورم شده از دستگاه تناسلی بیرون شود و قابل رویت باشد که این مسئله درد و ناراحتی بسیاری برای والده به همراه دارد در این شرایط طبیب پولیپکتومی یا برداشتن پولیپ را رهنمود می کند. شدنی است در پولیپ های ملتهب گواه متاپلازی یا بروز دگرگونی ها پیش از سرطان باشیم. هنوز شیوه تاثیر پولیپ های متورم روی دهانه رحم مشخص نیست. تحقیقات محدودی اثر می دهد وجود این پولیپ ها در دهانه رحم ممکن است باعث تغییر در غلظت ترشحات و ویژگان آنزیم های دهانه رحم شود.
در تحقیقی کار و جنبش گرانولوسیت الاستاز در مخاط دهانه رحم اندازه گیری شد و نتیجه تفاوت بسیاری بین مادران بارداری که پولیپ دارند را پرتو داد. برداشت محققان از این پژوهش احتمال افزایش التهاب و خطر عفونت یا کوریوآمنیونیت به انگیزه هستی پولیپ است و به همین دلیل برداشتن پولیپ را در دوران بارداری پیشنهاد می کنند. اگر احتمال پولیپکتومی یا برداشتن پولیپ هستی ندارد بهبود ضد می و ضد التهابی موضعی را پیشنهاد می کنند.
برای درمان پولیپ می توان با پنس های ویژه انتهای ساقه پولیپ را گرفت و با پیچاندن پولیپ، آن را جدا کرد. بسته به شکل پولیپ ممکن است این طریق در دوران بارداری مورد بهره‌گیری پیمان نگیرد. زیرا برخی مواقع اوقات محل پیوندیدن پولیپ خونریزی شدید می کند که میتواند برای شرایط بارداری خطرساز باشد. در این چهره از دستگاه الکتروکوتر با تنظیمات دقیق برای جلوگیری از خونریزی کاربرد می کنند. در بیشتر موارد با کمک یک لیگاتور جراحی انتهای پولیپ می بندند و آن را متمایز می کنند. در اغلب موارد برای از بین بردن ریشه پولیپ از دستگاه الکتروکوتر یا لیزر استفاده می کنند. به علت عفونی بودن بیشتر پولیپ ها معمولا پس از برداشتن آنها آنتی بیوتیک نیز تجویز می شود. آنتی بوتیک برای ممانعت از بروز علائم اولیه عفونت یا برای پیشگیری از عفونت نیز پیشنهاد می شود. معمولا زمانی که پولیپ متمایز می شود پولیپ دیگری در همان محل رشد نمی کند. ممکن است پولیپ های دهانه رحم منجر به بروز دشواری ها بالینی دوری ناپذیری از قبیل سقط جنین شوند. خارج کردن پولیپ ها در ابتدای دوران بارداری بستگی به شرایط والده و جنین و چگونگی پولیپ دارد اما معمولا پیشنهاد به برداشتن آن اتمام می شود.
درباره این سایت